"...deve tellâl iken..."
Zaman mekân içinde
Mekan zamân içinde
Sonsuzluk ân içinde
İnsan bütün gücüyle bir yandan şimdi yaşar
Bir yandan tüm dünyası geçmiş zamân içinde
Çocukluk yıllarımız
Sular altında kalmış
Bir yer - Çîn ü Maçin’de
Bir bakarsın burada bir bakarsın yok olmuş
Konargöçer bir kavmiz
Evimiz yoktur bizim (harabeye dönüşür evler zamân içinde)
Kendisini elemiş
Bir yarışmacı kadar
Bir köpek adı kadar garip bir yaratıktır
İnsan mekân içinde
İnsan olmak biraz bu: biraz kaçak yaşamak
Kaybolmuş bir masalda
Bugün tellâl dinlensin
Develer haber versin
Bu akşam ey ahâli
Yazlık sinemamızda
Bir masal vardır diye
Evvel zamân içinde
Çağ dönmüş yıllar geçmiş
Orda öylece kalmış
Kalbur samân içinde
